- direngen
- упря́мый; упо́рный, насто́йчивый
Büyük Türk-Rus Sözlük. 2014.
Büyük Türk-Rus Sözlük. 2014.
direngen — sf. Direnen, inatçı, anut, muannit … Çağatay Osmanlı Sözlük
direngen — direnen , mütemmerrid … Hukuk Sözlüğü
direngenlik — is., ği Direngen olma durumu, inatçılık … Çağatay Osmanlı Sözlük
inatçı — sf. Direngen, ayak direyici Her zamanki inatçı ve kinci küçük yüz bu akşam yorgun ve kesikti. H. E. Adıvar Birleşik Sözler inatçı keçi … Çağatay Osmanlı Sözlük
muannit — sf., di, esk., Ar. muˁannid İnat eden, inatçı, direngen, anut … Çağatay Osmanlı Sözlük
direnim — temerrüt , direngen, inat, taannüt … Hukuk Sözlüğü
mütemerrid — temerrüde düşen (kimse); yapması gereken bir şeyi yapmamakta direnen, direngen … Hukuk Sözlüğü